Opis W Ameryce Południowej Indianie żuli liście krzewu Erythroxylon coca w celu zwiększenia wydolności fizycznej, zmniejszenia głodu i podniesienia nastroju. W 1860 r. wyizolowano z liści tej rośliny alkaloid i nazwano kokainą. W 1884 r. użyto po raz pierwszy kokainy jako środka znieczulającego miejscowo. Przełom XIX i XX wieku przyniósł rozwój narkomanii kokainowej.
--------------------------------------------------------------------------------
Zastosowanie w medycynie Kokaina podana ogólnie charakteryzuje się silnym działaniem pobudzającym - wprowadzającym układ nerwowy w stan nadaktywności. Podana miejscowo wykazuje właściwości znieczulające. I tu znalazła zastosowanie w opiece medycznej. Obecnie jednak ze względu na uboczne toksyczne skutki, kokaina jest zastępowana przy miejscowym znieczulaniu przez nowe, syntetyczne, mniej szkodliwe środki. Jednak, w okulistyce i otorynolaryngologii jest nadal stosowana w postaci roztworu jako miejscowy środek znieczulający.
--------------------------------------------------------------------------------
Działanie fizjologiczne kokainy opóźnia objawy zmęczenia, zmniejsza potrzebę odżywiania się i snu zaburza pracę serca (na początku następuje zwolnienie, a następnie przyspieszenie akcji serca) silnie rozszerza źrenice doprowadza do pobudzenia psychoruchowego powoduje wzrost ciśnienia krwi i przyspieszenie oddechu większe dawki mogą spowodować drżenie mięśniowe i wzrost temperatury ciała po jednorazowo przyjętej dawce euforia trwa do 30 minut, rzadko dłużej
--------------------------------------------------------------------------------
Odczucia subiektywne Pozornie "pozytywne" efekty działania
silna euforia intensywne poczucie mocy wewnętrznej (siły fizycznej i umysłowej) pobudzenie ruchowe i podniecenie seksualne poczucie wyższości i odsunięcie poczucia lęku czas reakcji psychicznej ulega skróceniu - przyspieszeniu ulegają procesy myślowe zanik zdolności odczuwania przykrych wrażeń Negatywne efekty działania brak krytycyzmu co do własnych możliwości i zachowań niepokój i napięcie bezsenność załamanie nerwowe urojenia o nieprzyjemnej treści
--------------------------------------------------------------------------------
Formy występowania i sposoby przyjmowania Kokaina występuje zasadniczo jako krystaliczny biały proszek. Przyjmowana jest zazwyczaj wziewnie do nosa, gdzie jest wchłaniana przez śluzówkę i niemal natychmiast wywołuje wpływ na ośrodki przyjemności w mózgu (po pewnym czasie dochodzi do uszkodzenia przegrody nosa i martwicy). Bywa też wcierana w dziąsła lub w środek małżowiny usznej. Podawana doustnie działa znacznie słabiej, jednocześnie znieczulając błonę śluzową żołądka i znosząc w ten sposób uczucie głodu. Stosowana na błonę śluzową języka powoduje porażenie zakończeń smakowych. Kokaina jest także palona poprzez dodanie jej do papierosów lub do skrętów z marihuany. Iniekcje (zastrzyki) należą raczej do rzadkości. Crack jest krystaliczną formą kokainy. Ma postać białych kawałeczków przypominających płatki mydlane, jasnobrązowych kuleczek - pakowanych często do fiolek. Zażywany jest poprzez palenie (np. dodanie do papierosa zawierającego tytoń lub marihuanę); palony jest w fajce wodnej, specjalnie wydrążonych tulejkach albo podgrzewany na łyżce lub kawałku folii aluminiowej wdychając ulatniające się opary. Crack jest od 20 do 30 razy silniejszy niż będąca w nielegalnym handlu kokaina. Działa podobnie, lecz o wiele bardziej intensywnie. Pasta kokainowa jest pierwotnym produktem w procesie otrzymywania kokainy z liści koki. Środek ten jest zażywany wyłącznie poprzez palenie, a zawarte w nim substancje wykorzystywane w procesie przetwarzania liści, mogą w poważnym stopniu uszkodzić płuca.
--------------------------------------------------------------------------------
Właściwości uzależniające Uzależnienie psychiczne
Zależność taka powstaje bardzo szybko z uwagi na atrakcyjne przeżycia towarzyszące działaniu kokainy na psychikę człowieka i złe samopoczucie po tym, gdy narkotyk przestaje działać.
Uzależnienie fizyczne
Brak jest dowodów na powstawanie takiej zależności wprost. Jednak objawy abstynencyjne związane z wyczerpaniem i depresją sprzyjają wytworzeniu się cyklu nałogowego.
Zjawisko tolerancji
Nie zauważono powstawania i rozwoju zjawiska tolerancji w wyniku używania kokainy. Fakt, iż wielu jej użytkowników zwiększa dawki i częstotliwość ich zażywania wynika raczej z chęci nasilenia doznań euforycznych i przedłużenia czasu ich trwania.
--------------------------------------------------------------------------------
Zewnętrzne oznaki używania nadpobudliwość i wzmożona aktywność gadatliwość niepokój psychoruchowy zachowania agresywne rozszerzone źrenice, słabo reagujące na światło katar (w przypadku używania poprzez śluzówki nosa) czerwony nos z krostkami i objawami egzemy (zaczerwieniona, łuszcząca się skóra, swędzenie) Na co należy zwrócić uwagę biały proszek lub bezbarwne przezroczyste kryształy bez zapachu o gorzkim smaku rurki do wdychania oparów igły i strzykawki Nazwy slangowe koka, koks, gram, porcja, śnieg, charlie, biała dama, witamina C
--------------------------------------------------------------------------------
Szczególne zagrożenia i niebezpieczeństwa Silne wyniszczenie organizmu - spowodowane brakiem łaknienia, snu. Psychoza pokokainowa - postępowanie może stać się z czasem irracjonalne i dziwaczne; poczucie prześladowania i inwigilowania będzie wykazywać bardzo wiele cech charakterystycznych dla psychozy. Zaburzenia i zmiany w osobowości, w tym zanik uczuć wyższych, przygnębienie z możliwością prób samobójczych. Przedawkowanie - objawy ostrego zatrucia występują w ciągu kilkudziesięciu minut od przyjęcia zbyt dużej dawki kokainy. Charakteryzują się one silnym lękiem połączonym z urojeniami i zaburzeniami świadomości oraz wybitnie nasilonym pobudzeniem ruchowym (od miotania się do konwulsji). Towarzyszy temu wysokie ciśnienie krwi i płytki, przyspieszony oddech.
ZRODŁO http://narkotyki.esculap.pl/kokaina.htm
|