Narkotyki

Opis
W Ameryce Południowej Indianie żuli liście krzewu Erythroxylon coca w celu zwiększenia wydolności fizycznej, zmniejszenia głodu i podniesienia nastroju. W 1860 r. wyizolowano z liści tej rośliny alkaloid i nazwano kokainą. W 1884 r. użyto po raz pierwszy kokainy jako środka znieczulającego miejscowo. Przełom XIX i XX wieku przyniósł rozwój narkomanii kokainowej.



--------------------------------------------------------------------------------

Zastosowanie w medycynie
Kokaina podana ogólnie charakteryzuje się silnym działaniem pobudzającym - wprowadzającym układ nerwowy w stan nadaktywności. Podana miejscowo wykazuje właściwości znieczulające. I tu znalazła zastosowanie w opiece medycznej. Obecnie jednak ze względu na uboczne toksyczne skutki, kokaina jest zastępowana przy miejscowym znieczulaniu przez nowe, syntetyczne, mniej szkodliwe środki. Jednak, w okulistyce i otorynolaryngologii jest nadal stosowana w postaci roztworu jako miejscowy środek znieczulający.




--------------------------------------------------------------------------------

Działanie fizjologiczne kokainy
opóźnia objawy zmęczenia,
zmniejsza potrzebę odżywiania się i snu
zaburza pracę serca (na początku następuje zwolnienie, a następnie przyspieszenie akcji serca)
silnie rozszerza źrenice
doprowadza do pobudzenia psychoruchowego
powoduje wzrost ciśnienia krwi i przyspieszenie oddechu
większe dawki mogą spowodować drżenie mięśniowe i wzrost temperatury ciała
po jednorazowo przyjętej dawce euforia trwa do 30 minut, rzadko dłużej



--------------------------------------------------------------------------------

Odczucia subiektywne
Pozornie "pozytywne" efekty działania

silna euforia
intensywne poczucie mocy wewnętrznej (siły fizycznej i umysłowej)
pobudzenie ruchowe i podniecenie seksualne
poczucie wyższości i odsunięcie poczucia lęku
czas reakcji psychicznej ulega skróceniu - przyspieszeniu ulegają procesy myślowe
zanik zdolności odczuwania przykrych wrażeń
Negatywne efekty działania
brak krytycyzmu co do własnych możliwości i zachowań
niepokój i napięcie
bezsenność
załamanie nerwowe
urojenia o nieprzyjemnej treści



--------------------------------------------------------------------------------

Formy występowania i sposoby przyjmowania
Kokaina występuje zasadniczo jako krystaliczny biały proszek.
Przyjmowana jest zazwyczaj wziewnie do nosa, gdzie jest wchłaniana przez śluzówkę i niemal natychmiast wywołuje wpływ na ośrodki przyjemności w mózgu (po pewnym czasie dochodzi do uszkodzenia przegrody nosa i martwicy).
Bywa też wcierana w dziąsła lub w środek małżowiny usznej.
Podawana doustnie działa znacznie słabiej, jednocześnie znieczulając błonę śluzową żołądka i znosząc w ten sposób uczucie głodu.
Stosowana na błonę śluzową języka powoduje porażenie zakończeń smakowych.
Kokaina jest także palona poprzez dodanie jej do papierosów lub do skrętów z marihuany.
Iniekcje (zastrzyki) należą raczej do rzadkości.
Crack jest krystaliczną formą kokainy. Ma postać białych kawałeczków przypominających płatki mydlane, jasnobrązowych kuleczek - pakowanych często do fiolek. Zażywany jest poprzez palenie (np. dodanie do papierosa zawierającego tytoń lub marihuanę); palony jest w fajce wodnej, specjalnie wydrążonych tulejkach albo podgrzewany na łyżce lub kawałku folii aluminiowej wdychając ulatniające się opary.
Crack jest od 20 do 30 razy silniejszy niż będąca w nielegalnym handlu kokaina. Działa podobnie, lecz o wiele bardziej intensywnie.
Pasta kokainowa jest pierwotnym produktem w procesie otrzymywania kokainy z liści koki. Środek ten jest zażywany wyłącznie poprzez palenie, a zawarte w nim substancje wykorzystywane w procesie przetwarzania liści, mogą w poważnym stopniu uszkodzić płuca.

--------------------------------------------------------------------------------

Właściwości uzależniające
Uzależnienie psychiczne

Zależność taka powstaje bardzo szybko z uwagi na atrakcyjne przeżycia towarzyszące działaniu kokainy na psychikę człowieka i złe samopoczucie po tym, gdy narkotyk przestaje działać.

Uzależnienie fizyczne

Brak jest dowodów na powstawanie takiej zależności wprost. Jednak objawy abstynencyjne związane z wyczerpaniem i depresją sprzyjają wytworzeniu się cyklu nałogowego.

Zjawisko tolerancji

Nie zauważono powstawania i rozwoju zjawiska tolerancji w wyniku używania kokainy. Fakt, iż wielu jej użytkowników zwiększa dawki i częstotliwość ich zażywania wynika raczej z chęci nasilenia doznań euforycznych i przedłużenia czasu ich trwania.




--------------------------------------------------------------------------------

Zewnętrzne oznaki używania
nadpobudliwość i wzmożona aktywność
gadatliwość
niepokój psychoruchowy
zachowania agresywne
rozszerzone źrenice, słabo reagujące na światło
katar (w przypadku używania poprzez śluzówki nosa)
czerwony nos z krostkami i objawami egzemy (zaczerwieniona, łuszcząca się skóra, swędzenie)
Na co należy zwrócić uwagę
biały proszek lub bezbarwne przezroczyste kryształy bez zapachu o gorzkim smaku
rurki do wdychania oparów
igły i strzykawki
Nazwy slangowe
koka, koks, gram, porcja, śnieg, charlie, biała dama, witamina C



--------------------------------------------------------------------------------

Szczególne zagrożenia i niebezpieczeństwa
Silne wyniszczenie organizmu - spowodowane brakiem łaknienia, snu.
Psychoza pokokainowa - postępowanie może stać się z czasem irracjonalne i dziwaczne; poczucie prześladowania i inwigilowania będzie wykazywać bardzo wiele cech charakterystycznych dla psychozy.
Zaburzenia i zmiany w osobowości, w tym zanik uczuć wyższych, przygnębienie z możliwością prób samobójczych.
Przedawkowanie - objawy ostrego zatrucia występują w ciągu kilkudziesięciu minut od przyjęcia zbyt dużej dawki kokainy. Charakteryzują się one silnym lękiem połączonym z urojeniami i zaburzeniami świadomości oraz wybitnie nasilonym pobudzeniem ruchowym (od miotania się do konwulsji). Towarzyszy temu wysokie ciśnienie krwi i płytki, przyspieszony oddech.

ZRODŁO  http://narkotyki.esculap.pl/kokaina.htm